Bridge or break...

De Internationale Maritieme Organisatie (IMO) De IMO (Internationale Maritieme Organisatie) is een VN-agentschap opgericht in 1948, verantwoordelijk voor het bevorderen van de maritieme veiligheid, beveiliging en milieubescherming door wereldwijde normen voor scheepvaartpraktijken en -regelgeving vast te stellen. komt binnenkort bijeen in Londen om een beslissing te nemen waarmee de scheepvaartindustrie de komende decennia zal worden vormgegeven. De 176 lidstaten zullen het eens moeten worden over de nieuwe klimaatmaatregelen, welke invulling moeten geven aan de IMO-strategie voor broeikasgassen (GHG) GHG staat voor "greenhouse gases" of broeikasgassen. Dit zijn gassen, zoals CO₂ en methaan, die warmte vasthouden in de atmosfeer en zo bijdragen aan de opwarming van de aarde. Activiteiten als fossiele brandstoffen verbranden en ontbossing verhogen GHG-uitstoot, wat leidt tot klimaatverandering en extreme weersomstandigheden. die in 2023 werd afgesproken. Wanneer de IMO er niet in slaagt om gedurende deze vergadering tot een akkoord te komen, betekent dat een flinke tegenslag voor de inspanningen die zijn gedaan om de scheepvaartsector op weg te helpen naar netto nul emissies rond 2050.

Bij het bereiken van het akkoord over de broeikasgasstrategie van de IMO in 2023 zijn de lidstaten het eens geworden over een strak tijdschema voor het aannemen van regelgeving. Deze regelgeving moet de scheepvaart in staat stellen om rond 2050 een klimaatdoelstelling van nul te bereiken.

Volgende maand, is de deadline om een akkoord over deze regelgeving te bereiken, dit zal cruciaal zijn voor de sector en de geloofwaardigheid van de IMO. In het specifiek moeten de lidstaten het eens worden over een technische maatregel en een prijsbepalingsmechanisme. Dit laatste punt ligt politiek gevoelig.

Een overeenkomst tussen 176 lidstaten vereist flexibiliteit van de leden en wederzijds begrip om tot een gemeenschappelijke basis te komen. Waar sommigen een compromis zien als een resultaat waarbij geen van de lidstaten echt tevreden mee zullen zijn, moeten we dit juist zien als een gezamenlijke toezegging, waarbij alle partijen concessies zullen moeten doen.

Wij, als vertegenwoordigers van de sector, dringen er bij de IMO-leden op aan om een gemeenschappelijke basis te vinden. Om de doelstellingen en taken die overeen zijn gekomen in de IMO-strategie te behalen.

Hoe ironisch het ook is, wij als scheepseigenaren hebben die spreekwoordelijke brug nodig.

Als april ons met lege handen laat, zal de sector zich niet aan zijn standaarden kunnen voldoen. De scheepseigenaren zullen niet de regelgevende handvatten aangereikt krijgen om onze klimaatambities waar te maken.

Maar ook lopen we, het risico op talloze regionale regelgevingen die uit kunnen groeien tot een enorm lappendeken van omslachtige en administratieve wetgeving. Dit zal ten koste gaan van het fundamentele principe van een wereldwijd gelijk speelveld

Terwijl we een helder hebben van wat we moeten vermijden, hebben we ook basisprincipes als leidraad voor wat er moet gebeuren. Deze principes zijn in september 2024 vastgesteld door de belangrijkste scheepvaartverenigingen en benadrukken onder andere het leveren van aantoonbare netto broeikasgasreducties, het geven van duidelijke signalen om investeringen minder risicovol te maken en het verkleinen van de kostenkloof tussen fossiele en alternatieve brandstoffen.

De uitdaging is enorm en vereist dat de hele maritieme waardeketen zich hier mee bezig houdt.

De enorme hoeveelheid alternatieve brandstoffen, die nodig is om het huidige verbruik van ongeveer 300 miljard ton fossiele brandstoffen te vervangen, is enorm vooral als we kijken naar de investeringen die nodig zijn in de maritieme waardeketen. Deze nodige investeringen benadrukken het belang van regelgeving om de risico's van deze investeringen te verminderen.

Onze oproep aan de IMO-leden is dus eenvoudig: Kom samen en bouw de noodzakelijke brug over onrustig water.

De medeondertekenaars van dit artikel zijn erin geslaagd om de handen ineen te slaan, ondanks dat we van mening verschillen over sommige details van de overeenkomst. We roepen de lidstaten op hetzelfde te doen.